چقدر ناگفته ها زیادن تو این واژه ها..! تأمل کن..ببین یه آدم با احساس میتونه اینجوری باشه؟! خیلی چیزا ذاتیه..هرچند که میدونیم آدما نبودن را بهتر بلدن ولی امثال من وشما هرگز نمیتونیم به بودن دیر عادت کنیم وبه نبودن زود..!
بله همینطوره که میگید و فرق آدمها اینجور جاها معلوم میشه دیگه
چقدر ناگفته ها زیادن تو این واژه ها..!
تأمل کن..ببین یه آدم با احساس میتونه اینجوری باشه؟!
خیلی چیزا ذاتیه..هرچند که میدونیم آدما نبودن را بهتر بلدن
ولی امثال من وشما هرگز نمیتونیم به بودن دیر عادت کنیم وبه نبودن زود..!
بله
همینطوره که میگید و فرق آدمها اینجور جاها معلوم میشه دیگه
سلام . وقت بخیر مسافر خسته دل
دیر یا زودش ، بالاخره عادت می شه ولی کاش تا وقتی هستیم قدر هم رو بدونیم تا در نبودن ها حسرت روزهای بودن را نخوریم
با شما کاملا موافقم ولی این ایکاش ها بعد ها تبدیل به یک آرزو میشن که امیدوارم دست یافتنی باشن
امان از نبودن ها
که زخم دل را نمک است
برای شب زنده داری ها
درود داداش علیرضای عزیز
آخ آخ گفتی داداش
واقعا گاهی نمک روی زخم پاشیدنه و بس
آفرین
ادما چیزای بد رو. خوب یاد می گیرند
شاید خاصیت ادمی اینه
خواص آدمها که کلسیونیه برای خودش
کاش می فهمیدیم دنیا اینقدر نمی ارزه
متاسفانه بد موقعی میفهمیم
بهانه ها خیلی زود عادت میشود ...راستی انسان را خدا برای این زمین ساخته؟؟؟؟
خدا
خدا ما رو برای خودش ساخته و یه جورایی باهامون حال میکنه حالا تو زمین باشیم یا تو هوا فرقی نداره