چشم باز کن برادر
کنار توام
انتهای همین خیابان
در ازدحام سرنگ ها و غزلهای یکبار (!) مصرف
چقدر سوگوار بود شاعرانه مردن
ای ننگ بر اهریمن اعتیاد که بسیاری از عزیزان ما رو با خودش برد و هنوز چشم از ما بر نداشته انگار سیری ندارد این بلا و هنوز با هر یورش عزیزانی را با خود به ناکجا آباد میبرد
به قول اون آهنگ فرهاد
دلم از خیلی روزا با کسی نیست دیگه ...
مدتی مغازه ای در باب همایون اجاره کرده بودم ... مسیر عبورم از خیابان ناصر خسرو بود ... عذاب آور ترین لحظات زندگی من زمانی بود که از کنار جوانانی می گذشتم که هلال رخسارشان نشان از این داشت که روزی ماه درخشانی بوده اند ... آتش بر جان کسانی که آتش بر جان جوانان و سرمایه های کشور زدند ...
خاکستر نشین باشند آنانی که جوانان ما را خاکستر نشین انواع اعتیاد کردند ...
دلم خونه داداش
بهتره در موردش سکوت کنم
ای وای !! واقعا خیلی دردناکه!!
من نمیدونم الانا که خیلی بچه ها روشن شدن ! الان دیگه چرا سمت نابودی میرن !!
خیلی ها هم ترک میکنن ! با اینکه میفهمن کارشون اشتباه بوده !! اینکه شخصیتشونو نابود کردن با این حال ولی بازم لغزش میکنن!!
درست میگی ولی به هر حال بیماری اعتیاد اونقدر رگ و ریشه داره که هر کس رو به یک بهونه به منجلاب خودش میکشه و با این مواد جدید که دیگه جی بگم بهتره سکوت کنم
خدا لعنت کند انها که ما را به اعتیاد عادت دادند
قربانت
جدا که خدا لعنتشون کنه
متاسفم...
چی شده مرد مهربون... کلاسا چطور پیش میره؟؟
امیدوارم قطعه ای که نوشتی سرگذشت خودتون نباشه انشاالله
نه عزیزم
من کلاسهام رو میرم
اون روز خبر یکی از بچه ها رو داشتم
وقتی رفتم سراغش این صحنه رو دیدم
دلم گرفت
آخه نخبه بود و خیلی خوشگل و مهربون
واقعان درد ناکه دیدن جوونهای که به زندگیشون چوب حراج زدن.
بله
خیلی دردناکه
چرا اونها که تو اوجند اغلب گرفتار میشن
من ادمهایی رو میشناسم که قبلها همه غبطه ی وضعیت جسمی کاری زرنگی باهوشی شون رو میخوردند اما حالا ...
همیشه خوبا اول سوا میشن
البته خیلی ها وقتی وضعیت قبل این آدمها رو میبینن از روی حسادت این آدم ها رو گول میزنن و آلودشون میکنن
حالا این بابا تا دوباره آدم بشه باید سرویس بشه
طفلی
قضیه ی همون متنییه که چند وقت پیش گذاشته بودی :
که آدما گلا رو میچینن و گل خشخاش انتقام میگیره
آفرین به حضور ذهن بالای شما
مرسی
خواهش عزیز