هر آنچه که در این وبلاگ میخوانید صرفا" یک قصه هست و اسامی افراد فرضی میباشد
هر آنچه که در این وبلاگ میخوانید صرفا" یک قصه هست و اسامی افراد فرضی میباشد
بزن باران
درین بستر
که همراهِ
تو می بارم
میانِ عقل و احساسم
زلالِ اشک می کارم
بزن باران
به رگ برگِ
صدای خیسِ
احساسم
Alireza
سه‌شنبه 1 آذر 1390 ساعت 09:27
هر چی هم میباره...دلمون وااا نمیشه :(
نمیدونم دیگه چی باید بباره تا وا بشه
صدای خیس تنهایی
بله چون تنهائی باعث ریختن دانه های مروارید اشک میشه و لحظاتت رو خیس میکنه