چشم باز کن برادر
کنار توام
انتهای همین خیابان
در ازدحام سرنگ ها و غزلهای یکبار (!) مصرف
چقدر سوگوار بود شاعرانه مردن
ای ننگ بر اهریمن اعتیاد که بسیاری از عزیزان ما رو با خودش برد و هنوز چشم از ما بر نداشته انگار سیری ندارد این بلا و هنوز با هر یورش عزیزانی را با خود به ناکجا آباد میبرد
به قول اون آهنگ فرهاد
دلم از خیلی روزا با کسی نیست دیگه ...